Om een betrouwbaar inzicht te krijgen in de gevolgen van hogere CO2-prijzen voor een bedrijf, moet een belegger niet alleen naar de CO2 footprint van het bedrijf zelf kijken, maar ook naar zijn bedrijfsmodel en de factoren die de bedrijfswinst bepalen. Schroders heeft daarom het model Carbon Value at Risk (Carbon VaR) ontwikkeld dat beleggers helpt beter te beoordelen welke risico’s hogere CO2-prijzen met zich meebrengen voor bedrijven, bedrijfssectoren en beleggingsportefeuilles.
Carbon Value at Risk
Uit analyse van Schroders blijkt dat de prijs voor de uitstoot van een ton CO2 verhoogd moet worden tot boven de 100 US dollar om ervoor te zorgen dat de opwarming van de aarde beperkt blijft tot onder 2 graden Celsius, zoals internationaal is afgesproken. Uit het door Schroders ontwikkelde Carbon VaR-model blijkt dat bijna de helft van de beursgenoteerde bedrijven wereldwijd een winstdaling van meer dan 20% tegemoet kan zien als de CO2-prijs naar 100 US dollar per ton stijgt.
Carbon VaR meet de impact van hogere kosten voor CO2-uitstoot op de winstgevendheid van een bedrijf. Carbon VaR kijkt daarbij naar drie variabelen: uitstoot, prijs en verandering in de vraag. De gevolgen van stijgende CO2-prijzen voor bedrijven zijn dynamisch en complex:
- De bedrijfskosten zullen evenredig stijgen of dalen met de totale CO2-uitstoot van het bedrijf zelf en haar toeleveranciers
- De verkooprijzen zullen naar verwachting stijgen om (een deel van) de oplopende kosten af te wentelen
- De vraag daalt als gevolg van hogere prijzen, waardoor de bedrijfsomzet en ook de bedrijfskosten dalen
CO2 footprint is onbetrouwbaar
Veel bedrijven gebruiken de CO2 footprint als een milieumaat. Aan de hand van de CO2 footprint maakt een bedrijf inzichtelijk hoeveel CO2 het uitstoot en kan het zien waar CO2-uitstoot gereduceerd kan worden. Veel beleggers kijken uitsluitend naar de CO2 footprint om de impact van hun beleggingen op het milieu te meten.
De CO2 footprint van een bedrijf koppelt de CO2-uitstoot van het bedrijf aan zijn inkomsten of marktkapitalisatie. Maar op deze manier wordt slechts een momentopname afgegeven en is niet inzichtelijk hoe hogere CO2-prijzen de winstgevendheid van een bedrijf in de toekomst zouden kunnen aantasten.
Praktijkcase: CO2 footprint van Apple en Samsung
Wanneer de CO2 footprints van Apple en Samsung, twee bedrijven die min of meer dezelfde producten produceren en op de markt brengen, met elkaar worden vergeleken, blijkt dat de CO2 footprints sterk verschillen. Omdat Apple veel productie uitbesteedt en Samsung veel zelf produceert, is de CO2 footprint van Samsung vele malen hoger dan die van Apple. Maar voor het klimaat is dit volkomen irrelevant, omdat de CO2-uitstoot die gemoeid is met de productie en verkoop van Apple- en van Samsung-producten uiteindelijk vrijwel gelijk is. Om een betrouwbaar beeld te krijgen moet een belegger dus niet alleen kijken naar de CO2-uitstoot van het bedrijf zelf, maar ook naar die van zijn toeleveranciers. Die informatie is echter niet verwerkt in een CO2 footprint.
De CO2 footprint geeft in het beste geval een onvolledig en in het slechtste geval een verkeerd beeld van het risico van hogere CO2-prijzen voor beleggers. Carbon VAR maakt inzichtelijk op welke manier bedrijven hun inkomsten genereren en hoe hun winst zou veranderen als de CO2-prijzen fors zouden stijgen. Beleggers die alleen de CO2 footprint als leidraad nemen voor hun beleggingsportefeuille, kunnen aan risico’s blootgesteld worden, waarvan zij zich niet bewust zijn.
Lees meer in het meegestuurde artikel “How rising carbon prices could cut company profits”, van Ovidiu Patrascu, Sustainable Investment Analyst, en Andrew Howard, Head of Sustainable Research bij Schroders, uit het Sustainable Investment Report (annual report 2017) dat Schroders jaarlijks publiceert.
