Gewoon beleggen
De term ESG-beleggen roept helaas steeds vaker weerstand op. Waar het voor de één klinkt als een progressieve hobby, klinkt het voor de ander als een ideologisch gedreven marketingtruc. In de VS heeft de term zelfs een politieke lading gekregen en staat het symbool in de strijd tussen woke kapitalisme en conservatieve oliebelangen, met rechtszaken tot gevolg. Maar waar hebben we het eigenlijk over?
Wat we volgens Europese wet- en regelgeving ESG-beleggen noemen, is simpelweg het maken van een nog beter overwogen keuze. Dit houdt in dat je bij het maken van beleggingskeuzes niet alleen kijkt naar financiële en fundamentele data maar ook naar factoren zoals klimaatrisico’s, veranderende wetgeving en maatschappelijke trends. Dit alles met als doel een zo goed mogelijke afweging maken tussen risico en rendement.
Het negeren van ESG-factoren is simpelweg het maken van een onvolledige analyse. Alsof je er voor kiest om wèl te kijken naar de balans, maar de winst- en verliesrekening achterwege te laten.
Beleggen draait om risico en rendement
Iedere zichzelf serieus nemende belegger doet een grondige financiële analyse van de bedrijven waarin hij/zij overweegt te investeren. Hierbij wordt gekeken naar de balans, de winst- en verliesrekening en de kasstromen. Daarnaast wordt vaak ook een fundamentele analyse uitgevoerd, waarbij wordt beoordeeld hoe sterk de marktpositie van een bedrijf is, hoe de concurrentie eruit ziet en wat de groeivooruitzichten zijn.
De toevoeging van ESG-criteria is niets anders dan een verdere verfijning van deze beoordeling. En deze is nodig want een bedrijf dat bijvoorbeeld sterk afhankelijk is van fossiele brandstoffen, loopt op termijn een groter transitierisico dan concurrenten die dit minder of zelfs niet zijn. Dit komt voort uit steeds strengere milieuwet- en regelgeving alsook het op grotere schaal toepassen van Co2 beprijzing, wat weer leidt tot hogere operationele kosten en mogelijk verlies aan concurrentiekracht.
Of wat te denken van een onderneming met slechte arbeidsomstandigheden. Deze riskeert mogelijke rechtszaken en bijkomende reputatieschade of heeft zelfs mogelijk moeite met het verkrijgen van kapitaal zoals we momenteel bij de Chinese webwinkel en fast fashion retailer Shein zien. Het bedrijf wilde in eerste instantie een beursnotering op Wall Street, maar zag daarvan af vanwege te verwachte moeilijkheden met de goedkeuring door de Amerikaanse toezichthouder SEC. Amerikaanse politici hadden namelijk al flinke kritiek geuit op Shein, onder meer vanwege slechte arbeidsomstandigheden in de fabrieken waarmee het bedrijf samenwerkt. Momenteel onderzoekt het bedrijf de mogelijkheid om aan de Londonse Stock Exchange notering te verkrijgen. Maar de omvang van het verwachte op te halen kapitaal is inmiddels fors verlaagd.
Door ESG-criteria mee te nemen, maak je dus een veel completere analyse en beperk je risico’s die in de traditionele financiële modellen vaak onderbelicht blijven. Is dat dan ideologisch? Nee, dat is gewoon goed risicomanagement.
Het probleem is framing
ESG-beleggen wordt nog vaak neergezet als een aparte beleggingscategorie, iets wat losstaat van zogenoemd ‘klassiek’ beleggen. Maar dat is een misverstand. ESG-beleggen is geen doel op zich, maar een extra ‘analyse laag’ die bijdraagt aan het nemen van beter gefundeerde beleggingsbeslissingen. Het gaat hierbij dus niet alleen om goed doen, maar om het maken van keuzes op basis van een bredere blik op toekomstige risico’s en kansen.
In plaats van ESG-beleggen als een niche te behandelen, moeten we het daarom “gewoon beleggen” noemen. Beleggen op een manier die volledig is qua inschatting op het vlak van risico’s en verwacht rendement. Want in een wereld waarin klimaatverandering, strengere regelgeving en maatschappelijke verwachtingen steeds belangrijker worden, is een analyse zonder ESG-factoren simpelweg onvolledig.
Laten we dus ophouden met ESG neer te zetten als een aparte stroming en het gewoon integreren in de standaard beleggingsaanpak. Niet omdat het ethisch juist is, maar gewoon omdat het onverstandig zou zijn om het niet te doen. Dan zijn we meteen van het gedoe met rechtszaken af.
Judith Sanders, Beleggingsstrateeg bij ABN AMRO MeesPierson
